Dobberen langs doorkijkjes en danig doorzweten

Als je bij San Diego de Mexicaanse grens overgaat, begint een lang schiereiland dat Baja California heet (Engels: Lower California en in het Nederlands Neder-Californië). Op het zuidelijkste puntje van dat schiereiland ligt onze bestemming van vandaag: Cabo San Lucas.

Het is een bekende badplaats in Mexico met zo’n 70.000 inwoners en behoort tot de top 5 vakantiebestemmingen in Mexico. Prachtige stranden, veel hotels en ook veel timeshare-appartementen. Bekende mensen hebben hier een vakantiehuis. Zo schijnt Madonna hier een optrekje op de rotsen voor de kust gekocht te hebben van een paar miljoen dollar.

Rond de punt van Neder-Californië hebben we met een catamaran rondgedobberd. Deels op de Grote Oceaan (de Pacific), deels in de zee van Cortez (het water tussen het schiereiland en het vasteland van Mexico ook wel Golf van Californië genoemd). Waar die twee wateren elkaar ontmoeten liggen mooie rotsformaties, waarvan “El Arco” de bekendste is. Het is een doorkijkje in de vorm van een boog, van de Zee van Cortez naar de Grote Oceaan (of omgekeerd als je aan de andere kant bent). Na ons boottochtje van ruim twee uur (op het met een zeil overdekte bovendek en af en toe een koel briesje) hebben we nog een poging gedaan even rond te lopen in “Cabo”, maar we zijn al snel teruggetenderd naar de koelte van het schip.

Het was (is) namelijk warm, 32 graden, en met een vochtigheid van 80% erg klam. Als je op ons balkon naar buiten stapt, is het alsof je in een sauna binnenloopt. Het weerbericht aan boord (zichtbaar te maken op het televisiescherm) voorspelde heel wat anders: 16 graden en regen! Morgen (Puerto Vallerta) wordt onweer voorspeld, maar daar geloof ik nu niks meer van.